Luckily masuk hari ke-5 n seterusnya my medical stats keep improving. Platelet naik balik sikit2. Hati pn improving. Antibiotics yg asik direjek oleh diri tu dh bleh telan dh tanpa rasa nk pengsan. So Doc kata if everything goes on like this maka bleh la kuar spital dlm sehari dua lg. Setiap hari berdoa yg hari esoknya bleh la kuar spital. X tahan sgguh dok lama2 kt sini. Dgn diri sndiri sakit. Dgn drama2 free yg x berkesudahan dr ahli2 wad yg lain yg silih berganti. (Ni spital daerah je ye anak2 maka xde wad kelas2 1, 2, VIP ni sume. Sume org sumbat satu wad je ramai2.) Takde mananya bleh nk rest dan tenang disini. Mmg x pelik la kalu BP asik naik pn..
Hospital Day 8: Bangun pg dgn nervous sbb dh nekad nk mntk blik hari ni jgk sbb rasa dh sihat plus dh x sggup dok spital lg. Smlm masa Doc Nurul wt daily round dia kata sy bleh kuar esoknya kalu semua2 result ok. (Setiap hari tukar2 Doc yg round tp regular Doc i yg familiar with my case is Doc Nurul. Baik Doc ni. Layan je apa sy tanya apa sy ngadu.) Sekali doc yg wt round pg tu bkn Doc Nurul tp Doc lain yg x penah jumpa sebelum ni. Tidaaakk!! *langit runtuh atas kepala* Dh rasa down dh sbb bajet Doc msti xnk release sy lg sbb dia kn xtau my case's history. Tp sbb hati nekad nk balik gk maka time Doc tu dtg check telah menunjukkan muka dan attitude terpaling sihat abad ini dan membodek Doc tu gila2 utk mereleasekn diri ini balik rumah.
Hasilnya: Berjaya! Successful!
04.07.13 - I AM DISCHARGED!!! *fireworks meletop dumdam2 mewarnai langit*
Doc tu kata ok la bleh balik la. Stats sume improving dh. Bleh la balik recuperating kt rumah je kata bliau. Lg semggu kena buat blood test lg to make sure betul2 dh ok ke x. So apa lg dgn sepantaskilatnya mengemas brg2, salin baju spital kpd baju sndiri, tunggu paperwork semua siap dan before 10am dah selamat meninggalkn Hospital Kampar the beloved hotel for the pass 8 days. Yippee!!!
Tp x yippee sgt pn sebenarnya. Time discharged tu bkn betul2 sihat lg. Maka dah kt umah pn xde apa sgt bleh buat. Badan cepat penat. Bangun berdiri berjalan dlm 5-10min cmtu bleh la pastu msti nk kena duduk ke baring balik. Kaki masih lg lenguh2, kebas2. Kdg2 tetiba je badan akan rasa seram sejuk cmtu. Scary ok bila jd gitu sbb masa dlm wad aritu Doc Nurul ada cite patient dia kes kencing tikus gk time kt spital lama dia dulu tetiba 1 day jd mcm x tentu arah, rasa semua serba x kena n the next thing u know.. died! Internal organs dia shutdown tetiba x psl2. N he was just 17. Xde sakit apa2 melainkn terkena virus kencing tikus tu je. Tidaakkk. Xnk la jd cm bdk tu. Jd setiap kali rasa seram sejuk serba x kena je terus teringat kes bdk tu. Makin stress la diri.
Sbb condition diri masih x brapa ok badan lemah2 asik seram sejuk ditamabh plak kita dah blik umah tanpa ada professional medical supervision jd tahap risaukn diri sndiri makin teruk so mlm sehari selepas kuar spital tu telah mengambil keputusan utk ke klinik lg check diri apa yg patut. Fyi sy kuar spital haritu tanpa diberi sebarang ubat2an pn sbb Doc kata antibiotics yg dah diberi selama di spital tu dh cukup dh so blik tgn kosong je. Tp badan bkn sihat lg. At least bg la vitamin ke apa ke Doc ni pn kn. Bg panadol pn jd. Jd mlm tu dh lari ke klinik mengadu nasib. Gi klinik swasta. Xnk gi spital balik sbb takut kena admit balik kalu bgtau diri still x sihat. Huhu. Doc kt klinik tu kata mmg biasa org yg kena virus ni mmg akan ambik masa sikit la nk betul2 pulih. Badan lemah2 tu biasa la. Tambah2 plak dh lebih smggu dok spital x byk bgerak maka badan mmg la jd lemah. Kena kuat semangat lwn sakit tu. N kena positif. Jgn byk pikir yg bkn2. Tu la gi psiko diri sendiri lg sape suruh kn. Hehe. Di klinik tu dpt la sedas injection, ubat utk muscle, ubat tahan sakit n krim utk sapu badan yg lenguh2. Cek temp, BP sume adalah ok. Lega la hati sikit.
Hari2 berikutnya diri semakin ok. Dah x cepat penat sgt. Dh bleh bangun lama sikit. Dh bleh bg kucing2 mkn, kemas2 kandang kucing, tlg mak wt keje umah ringan2. N dah bleh baca novel balik. Sebelum ni kalu nk try membaca ke tengok tv je kepala jd pening. Ada improvement la. Cukup seminggu kuar wad kembali ke klinik kerajaan yg dulu tu utk wt bloodtest n alhamdulillah semua reading adalah ok. Lg 2 mggu diarah utk buat bloodtest lg kt mana2 klinik ke spital yg berdekatan. Seminggu lebih gk la duduk kt rumah rehat lepas kuar wad aritu. Dh lama x dok kt umah mak ayah lama mcm ni. Last time blaja dulu2 la kalu cuti sem. Dh keje ni mana dpt nk cuti berminggu2 kn. 3 minggu absent from work. Ntah apa la jd kt opis tu..
14.07.13 - Kembali ke ibukota Kuala Lumpur.
15.07.13 - Kembali bekerja.
Until now masih lg recuperating. Walaupun dh larat nk keje tp bkn la 100% cergas. Xleh la nk expect mampu secergas dulu kn. Xleh lasak2 ganas2 sgt. Pelan2 la. 24.07.13 akan ke HKL utk buat bloodtest lg. Hope everythings is a-ok la. Fingers crossed.
Things i learnt from this experience; kesihatan diri or the foods that we consumed bkn la perkara2 yg bleh dipandang remeh. Nmpk cm leceh tp kena dititikberatkan kalu xnk sakit lalu masuk spital la. Bkn susah sgt pn yg penting kena lebih peka.
Also family love is priceless. Kasih ibu tiada tandingannya. My dearest mak x pernah tinggalkn sy sorg2 every night i'm at the hospital. Tiap2 mlm sy kena dok spital, tiap2 mlm mak tido spital temankn sy. Smpaikn ada nurse yg kata sy anak manja sbb dh tua2 gini pn mak still teman kt wad. What can i say. Sy mmg manja and my mom is a very loving person. X sggup nk tggl anak dia sakit sorg2. Walau tua mana pn I'm still gonna be her baby girl. I love you with every ounce of my being mak. Muaah. Juga kasih ayah tidak ternilaikan. My dad ulang alik dari Malim Nawar ke Kampar a few times a day every single day to visit me n to bring me things. Naik motosikal ok. Bkn naik kete. Ayah xleh bwk kete. Berpanas berhujan, smpai demam2 dia. Walau dh ckp xpyh la dtg byk2 kali dia tetap akan dtg juga walau apa pn jd. Ayah u are the greatest. Sampai mati kakak akan ingt jasa Mak dan Ayah dan selagi hayat dikandung badan kakak akan balas budi dan kasih syg Mak Ayah apa yang termampu. Oh n I did mention my brother kn in my previous post. Bdk tu jgk dikenang jasanya. Ada hikmah jgk dia pindah KL dok serumah ngn sy since taun lps. Ada la jgk org nk tgok2kn akak dia yg idup sbtg kara kt KL ni. So to my dearest family.. 'Sayaaaaanngggg semua!'
N kpd sahabat-handai, saudara-mara yg x putus2 dtg melawat sy kt spital tu terima kasih diucapkan la. Kpd yg x dpt dtg tp x putus2 call/sms bg kata2 semangat tu pn trimas jg diucapkan. Semua2 tu secara langsung atau x tetap memberikan kesan pd sy. Heart u'olls!!!
So.. sekianlah sahaja kisah sy. Nak kata dah berakhir belum betul2 berakhir lg tp harap sgt la berakhir dgn happy ending. Sape xnk ada happy ending kn. So kalu korg baik hati tlg la pray for my well-being ek. I'll pray for u guys too insyaallah. Till the next post. Xtau la lg bulan bila. Huhu. Toodles!
0 comments:
Post a Comment